De Ekiko koffer

Het belang van Ekikokoffers voor kinderen en ouders

De Ekikokoffers staan klaar bij jeugdzorgorganisaties, zodat in acute situaties, waarin direct plaatsing van kinderen in een veilige omgeving aan de orde is, ingezet kunnen worden.

Dit bleek zeker van belang voor een gezin, dat door zeer moeilijke omstandigheden plotseling hun huis moest verlaten zonder dat ze zelf iets mee konden nemen, terwijl ze ook niet wisten wanneer ze naar huis konden terugkeren.

Op 12 januari 2024 heb ik een gesprek gehad met Sam, een tiener, samen met zijn ouders en met zijn jongere broertje. Een aantal maanden geleden moest het gezin, bestaande uit vader, moeder, Sam en twee jongere kinderen, plotseling hun huis verlaten vanwege een ernstige bedreiging. De aanwijzingen daarvoor werden door de ouders en door de politie zeer serieus genomen.

De ouders en de jongere kinderen zijn door de politie in veiligheid gebracht. Ze mochten het huis niet meer in, waardoor geen kleding of andere spullen meegenomen konden worden. Sam verbleef op dat moment op schoolkamp. Hij zit in het eerste jaar van het voortgezet onderwijs, waar hij in augustus net begonnen was. Hij werd van school gehaald door de politie. Ook voor hem was er geen kleding. Het gezin verbleef vier nachten in een hotel, waarna ze een aantal weken op meerdere vakantieparken verbleven.

Medewerkers van Veilig Thuis werden ingeschakeld. Zij brachten voor elk kind een koffer. Sam was hier erg blij mee: nu had hij weer ondergoed, een pyama, spelletjes, een warm trainingspak, etc. Ook het nachtlampje kwam heel goed van pas samen met het boek Dolfje Weerwolfje. Zijn broertje was erg blij met een knuffelaapje. Er was geen koffer beschikbaar voor de jongere dochter, waardoor ze een koffer kreeg met kleding kreeg voor een ouder kind. Toen het gezin weer thuis kwam wilde ze deze kleding graag houden: het was aan haar gegeven.

Hoewel het een zeer dreigende situatie was, die het hele gezin veel spanning gaf, werd door de koffers van Ekiko, waardoor de kinderen kleding en speelgoed hadden, voor hen de situatie iets beter te verdragen. De kinderen hebben alle drie de koffers nog steeds. De ouders moesten voor zichzelf kleding kopen, voor de kinderen werd hier door Ekiko voor gezorgd. Ze zijn Ekiko hier dankbaar voor: de ouders en hun drie kinderen werden er echt door geholpen in een heel moeilijke situatie.

De Ekiko-koffer biedt ook voor pasgeborenen een geweldige uitkomst

Afgelopen week ontvingen we onderstaand bericht vanuit Veilig Thuis Twente. Fijn dat we met de Ekiko koffer dit jongetje een klein beetje hebben kunnen helpen!

Veilig Thuis Twente wordt benaderd vanwege een jonge moeder die dezelfde ochtend bevallen is van een jongetje. Moeder was zich niet bewust van haar zwangerschap en is volledig beduusd. Er is niets geregeld en moeder stapt volledig onvoorbereid het moederschap in. Betrokken instanties maken zich zorgen en melden de situatie bij Veilig Thuis. Moeder geeft zelf aan graag geholpen te willen worden. Ze kan tijdelijk geplaatst worden in een ‘moeder-kind-huis’ en maakt hier dankbaar gebruik van. In dit tehuis zullen hulpverleners haar van alles leren over het moederschap. Maar ook een oogje in het zeil houden met betrekking tot de zorgen die de betrokken instanties hebben gemeld bij Veilig Thuis. Naast de spontane actie van enkele collega’s bij Veilig Thuis die meteen thuis wat schone rompertjes, doeken, beddengoed, luiers etc. ophalen, biedt ook de Ekiko-koffer voor pasgeborenen een geweldige uitkomst!

Veilig Thuis Twente

Bij het uitpakken van de tassen en de koffers moet meneer huilen

En nog een berichtje vanuit het werkveld… om stil van te worden.

Naar aanleiding van een melding over een buitenlands gezin dat voorheen een zwervend bestaan gehad zou hebben en momenteel in een caravan op een camping ergens in Twente zou verblijven, gaan wij (twee medewerkers van Veilig Thuis Twente) op “caravan-bezoek”. De moeder van de twee kindjes van 1 en 2 jaar oud zit vanwege openstaande boetes enkele weken gedetineerd en haar vriend (die overigens niet de vader van de twee kleintjes is) moet voor de kindjes zorgen. Als gevolg van oplopende schulden, terwijl het gezin geen inkomsten heeft, is er nauwelijks eten in huis. De kindjes spelen op de grond met een plastic kikker, het is het enige stuk speelgoed dat te zien is in de caravan. De kindjes ogen gezond en tevreden, hetgeen ik me nauwelijks kan voorstellen als ik aan mijn eigen kinderen denk die soms al snel uitgekeken zijn op het vele speelgoed dat ze hebben. De vriend van hun moeder gaat erg vriendelijk met de kinderen om. Als we echter vragen of we even in de koelkast, voorraadkast en kledingkast mogen kijken wordt hij rood in zijn gezicht. In de koelkast ligt een blik vis en een aangebroken pakje ham. In de voorraadkast ligt een brood en staat een blik bonen. Op het aanrecht staat een pak macaroni dat bijna leeg is en er staat een bus met babyvoeding. De meneer legt middels een telefonische tolk, die we betrokken hebben vanwege de taalbarrière, uit dat hij had gehoopt dat hij boodschappen had kunnen doen van de kinderbijslag, maar de kinderbijslag is niet binnengekomen. Hij is bang dat dit met de detentie van de moeder van de kinderen te maken heeft. In de kledingkasten liggen weinig kleren, over de rand van de douchecabine hangen enkele rompertjes te drogen. Een uur nadat we de caravan hebben verlaten, komen we terug met 2 tassen boodschappen en 2 Ekiko-koffers. Bij het uitpakken van de tassen en de koffers moet meneer huilen. Hij geeft aan dat hij de wanhoop nabij was geweest en dat hij niet meer wist hoe hij de volgende dag door had moeten komen. Hij kan niet geloven dat dit alles hem overkomt.

De volgende werkdag belegt Veilig Thuis Twente een multidisciplinair overleg met verschillende disciplines van de desbetreffende gemeente en wordt er overlegd hoe dit gezin te ondersteunen, zowel op materieel alsook op ander hulpverleningsvlak.

Veilig Thuis Twente

Wanneer ze alle spullen ziet wordt ze blij

Vanuit het werkveld kregen we onderstaand bericht. Dit zegt alles waar Ekiko voor staat, waar wij ons voor inzetten, en hoe waardevol de Ekiko-koffer is.

(onderstaand bericht is uiteraard met toestemming geplaatst)

Ik werk in het crisisteam van Veilig Thuis Twente en heb een 9 jarig meisje (laten we haar Ella noemen) een Ekiko koffer gegeven. In huis was het niet meer veilig voor haar, haar moeder en het paar maanden oude zusje van Ella. Omdat het niet meer veilig was zijn moeder en beide kinderen naar een veilige plek gebracht. Het was een hele onderneming, moeder had maar weinig tijd om spullen te pakken. Ze kon alleen wat babyvoeding meenemen voor het zusje van Ella. Onderweg, als we bij een politieagent in de auto zitten, vraag ik wat Ella leuk vindt om te doen. Ik leg haar uit dat we een lange rit voor de boeg hebben en zeg dat ze gerust haar ogen dicht mag doen om te slapen.
Ella vertelt dat ze het leuk vind om regenbogen te tekenen. Ze kruipt tegen haar moeder aan maar doet geen oog dicht. Eenmaal op de bestemming aangekomen loopt Ella mee naar de kofferbak, ik wijs de Ekiko koffer aan en zeg dat deze voor haar is. Ze lacht. Ik geef haar het handvat van de trolley zodat ze er zelf mee naar de deur kan lopen. Wanneer we eenmaal binnen zijn wil ze niets liever dan de koffer direct open maken. Ze vraagt: “Mag ik hem nu al open maken?” Ik zeg dat dat natuurlijk mag en help haar met de rits. Wanneer ze alle spullen ziet wordt ze blij. Ze herkent de boekjes die er in zitten, pakt de stiften en het tekenboek, gaat op de grond liggen en tekent een regenboog. Wat ontzettend fijn dat ik dit meisje, voor wie nu nog zoveel onduidelijk is over waar ze naartoe zal gaan de komende tijd, etc. in ieder geval dit cadeau kon geven!

Megan Vennegoor

Veilig Thuis Twente

Hij vraagt of alles echt voor hem is en of hij het mag houden.

(Door een pleegmoeder)

Vrijdag 13 september: vandaag wordt er bij ons een pleegkind bijgeplaatst. We weten dat het een spannende uithuisplaatsing gaat worden, zijn ouders kunnen de opvoeding niet aan. Maar het verdriet, de onmacht en boosheid over de uithuisplaatsing van hun kind is enorm. Ouders kunnen nog niet geloven dat het gaat gebeuren tot het zover is. Ze hebben zich er dan ook niet op voorbereid.

Hun zoon wordt door de gezinsvoogd van Bureau Jeugdzorg opgehaald en wordt naar ons gebracht. Hij heeft niets bij zich als hij zijn huis verlaat, behalve de kleding die hij aan heeft. Dan komt hij aangelopen op onze oprit, met een vrolijk gekleurde koffer maar met zijn hoofd gebogen.

Als we afscheid hebben genomen van zijn gezinsvoogd gaan we de koffer uitpakken. Hij vraagt of alles echt voor hem is en of hij het mag houden. Ja, en ook de koffer is nu van jou, die zetten we in je kast. We bekijken de spullen en leggen het een beetje op de juiste plek; de pyjama op bed en de knuffel erbij. En de kleding in de kast. Het speelgoed in de koffer geeft hem afleiding en het meest blij is hij met de LEGO en de DVD die erin zit.

Hij past goed op zijn spullen en voor het naar bed gaan legt hij alles weer netjes op zijn kamer. De koffer lost zijn verdriet niet op, maar ik was wel erg blij dat hij iets bij zich had waar hij een beetje houvast aan heeft.